RECLAME CODE COMMISSIE

dossier DM 01.0496A

kostenposten, die vermeld zijn in het op verzoek van het Ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport (VWS) op 2 juli 1998 uitgebrachte rapport

“TABAKSONTMOEDIGINGSBELEID

Gezondheidseffectrapportage” van de “Netherlands School of Public Health”:

- ziekenhuiskosten veroorzaakt door roken;

Adverteerster heeft deze kosten niet bestreden. Dat roken de gemeenschap -naar eveneens uit voornoemd rapport blijkt - behalve kosten ook aanzienlijke baten oplevert, zoals bijvoorbeeld accijns, BTW, werkgelegenheid, “vermeden kosten in de gezondheidszorg” en “vermeden uitgaven betreffende AOW-, WW- en bijstandsuitkeringen” wegens vroegtijdig overlijden, en dat dit niet in de advertentie wordt vermeld, betekent niet dat de gewraakte advertentie —voor zover de klacht ook in die zin moet worden opgevat- misleidend is. Niet wordt gesuggereerd dat adverteerster in de onderhavige uiting, die betrekking heeft op ziektekostenverzekeringen, een analyse geeft van zowel de kosten als de baten die roken de gemeenschap oplevert en dat de baten in het bedrag van 6,5 miljard zouden zijn verdisconteerd. Van strijd met artikel 9 NRC is geen sprake, omdat in de advertentie geen wetenschappelijke termen, statistieken of aanhalingen worden gebruikt, noch vaktermen, beschrijvingen, afbeeldingen of beelden, die er kennelijk op gericht zijn om op quasi-wetenschappelijke of misleidende wijze het bestaan van niet aanwezige hoedanigheden van producten te suggereren.

Ten aanzien van de bezwaar dat de uiting kwetsend zou zijn voor rokers overweegt de Commissie dat het adverteerster vrij staat te wijzen op het feit dat roken voor de gemeenschap kosten veroorzaakt. De wijze waarop adverteerster dat doet acht de Commissie niet ontoelaatbaar.

Evenmin wordt door de wijze waarop adverteerster de aandacht vestigt op het vergoeden van een cursus stoppen met roken

-zij stelt onder meer dat stoppen met roken niet gemakkelijk is en dat stoppen met roken adverteerster best wat mag kosten, als de kosten van roken kunnen worden verlaagd- geappelleerd aan gevoelens van angst als bedoeld in artikel 6 NRC.

De Commissie wijst de klacht af.

Partijen hebben, voor zover zij in het ongelijk zijn gesteld, de mogelijkheid tegen deze uitspraak beroep aan te tekenen bij het

3