|
Hoofdmenu
NavigatieInternationaal
Canada VS afdelingen
California Affiliates
Smokers' Club
Forces Nederland |
Roken en WiegendoodLiteratuur over wiegendood heeft talrijke mogelijke risicofactoren voor wiegendood belicht, behalve de blootstelling aan passief roken. Bij de moeder zijn mogelijke risicofactoren: leeftijd, burgerlijke staat, sociaal-economische status, opleidingsniveau, ras, infecties van de urogenitale delen, meerdere geboortes, alsmede onderzoeken en zorg rond de bevalling. Bij het kind zijn het de leeftijd op het moment van de wiegendood, tijd of dag van de wiegendood, jaargetijde bij de geboorte/de wiegdood, slaappositie: op de buik, op de rug of op zijn zij, afwijkende dingen bij geboorte en direct daarna, zweten, het bed delen met een ander en borstvoeding. Bij de vader zijn dat het beroep, opleidingsniveau en rookgewoonte. Bij het milieu de huisvesting, aantal personen in het huishouden en geografische ligging. Zoals zoveel andere ziekten en fenomenen is wiegendood een verschijnsel, dat met vele risico-factoren in verband gebracht wordt, waarvan geen enkele factor als “oorzaak” bestempeld kan worden, want de mogelijke bijdrage van allen of enkele factoren – wanneer dit zo is – is niet te achterhalen. Prof. Richard Doll, ongetwijfeld een gezaghebbende op het gebied van de epidemiologische wetenschap, concludeerde reeds lang geleden, dat het optreden van ziektes waarvoor meerdere risico-factoren zijn aan te wijzen, geen wetenschap kan zijn en alleen mogelijkheden biedt ter interpretatie, die vaak ”rijk aan fantasie” blijkt te zijn. Prof. Kenneth Rothman, nog een grootheid op het gebied van de epidemiologie, heeft dezelfde mening. Wel beweerde hij, dat, hoewel conclusies niet mogelijk zijn, volksgezondheid zo belangrijk is, dat actief handelen een vereiste is en dat hoewel we eigenlijk maar weinig afweten van het verschijnsel “wiegendood”, we toch oorzaken zullen moeten aanwijzen. Er zit een behoorlijke fout in deze redenering: zonder correcte oorzaken voor een verschijnsel, kan er geen gepaste actie worden ondernomen. Wat Prof. Rothman had moeten zeggen is dat bepaalde “gezondheidsexperts” – en in het bijzonder de gezondheidsfanatiekelingen – zich het recht toekennen om het leven van mensen binnen te dringen met behulp van junk-science met conclusies, die door geen enkel wetenschappelijk feit worden ondersteund. Op deze manier hebben ze de regering/instanties in hun macht en eisen ze publieke toestemming voor hun acties alleen omdat de macht aan hen is. Inderdaad een revolutie. Sommige verdwaalde figuren vergeten dat we in het 21e eeuw zijn, in een open democratie waar processen met feiten aan het publiek uitgelegd dienen te worden. We denken dat maar weinigen iets ertegen in zouden brengen, wanneer na deugdelijke studies gezegd zou worden “Het lijkt erop, dat blootstelling aan passieve rook aan wiegendood gerelateerd zou kunnen worden. Dit betekent niet een beredenering, en waarschijnlijk heeft het er niets mee te maken, maar misschien zou het beter zijn, in de buurt van (kleine) kinderen niet te roken.” In plaats hiervan wordt de harde lijn gevolgd in de veronderstelling, meer van een zaak af te weten dan anderen, dit ontslaat niet uit de verplichting tot uitleg want vermoedelijke goede bedoelingen alleen al rechtvaardigen hun arrogantie. In vervolg op het The Globe and Mail item, vecht de anti-roker Mr. Vandermeulen voor het “in de gaten houden wat mensen thuis uitvoeren”. Uitstekend idee! En zo komt het dat nicotine in de longen van niet-rokers steeds opnieuw weer wordt opgevoerd om bij lichtgelovige mensen antirook-gedachten teweeg te brengen. De opzettelijke verwarring tussen blootstelling en oorzaak is nog een extra vorm van bedrog door de junk-science, om de publieke mening zodanig te manipuleren dat men denkt, dat de oorzaak bewezen is, terwijl er geen oorzaak bekend is. Het is duidelijk, dat gezondheidsmaffia excuses zoekt om onze huizen binnen te kunnen dringen, misschien met een rook-detector of bij voorkeur een camera, die verboden is met een centrale meldkamer bij de politie, klaar om ons de cel in te slingeren, zouden ze ons op roken in het bijzijn van kinderen betrappen. George Orwell is er al, duidelijker dan ooit en geheel gerealiseerd. Tegenwoordig is anti-roken een “wetenschap” op hetzelfde niveau als de “wetenschap” die leidde tot rassendiscriminatie en Jodenvervolging. Zijn we klaar om slaaf te worden, of zijn wij voorbereid om ons te verdedigen tegen de ingrijpende leugens van de “therapie-staat” en zijn volgelingen? Links
|
|